O sobie

Środowisko, w którym działam, dzieli się wyraźnie na dwa obszary: I. Moja wieś, gmina a nawet powiat (Gronów, gmina Dąbie, powiat krośnieński w województwie lubuskim) II. Moja praca zawodowa – duża organizacja pozarządowa, obszar powiatu słubickiego (ościenny do tego, w którym mieszkam), a nawet województwo lubuskie, z racji zasięgu Fundacji na rzecz Collegium Polonicum. Dlaczego robię to, co robię? – nie lubię bardzo roztrząsać tego pytania, bo zbyt wiele elementów wpłynęło na to, gdzie teraz jestem, jeżeli chodzi o moją pracę i życie osobiste. Jedno jest pewne, że to, co robię, to praca i zainteresowanie w jednym. Śmiało mogę powiedzieć, że moja praca nie przeszkadza mi w życiu rodzinnym, a rodzina nie narzeka na moją pracę. Ja, moja rodzina, moja praca – to jedność. Wreszcie robię to, co sprawia mi przyjemność.
Jestem Dyrektorem Fundacji na rzecz Collegium Polonicum i Członkiem Zarządu, próbuję panować nad całością, rozniecam ogień pomysłów, gaszę pożary emocji oraz prowadzę księgę skarg i zażaleń. Jak to ze mną bywa, znalazłam się we właściwym miejscu, o właściwym czasie i nie przepuściłam takiej okazji. A co najważniejsze – nie żałuję decyzji. Tak wygląda cały mój świat, łapię życie za rogi i podejmuję się nowych wyzwań. To, co robię w Fundacji, nie jest dla mnie nowością, ale okazuje się, że pomimo doświadczenia nadal uczę się pracować z ludźmi – to jest temat, który chyba zawsze pozostanie dla mnie niezgłębioną zagadką. Tak jak w życiu, tak i w każdej pracy najważniejsi dla mnie są ludzie.